அனைத்துலக விண்வெளி நிலையத்தில் (International Space Station) 178 நாட்கள் செலவிட்ட பிறகு, விண்வெளி வீரர் ரான் காரன் பூமிக்குத் திரும்பினார். அவர் கொண்டு வந்தது விண்வெளி உபகரணங்கள் அல்லது பணி தரவுகளைவிட மிகவும் கனமான ஒன்று — மனிதகுலம் பற்றிய மாற்றப்பட்ட புரிதல்.
சுற்றுப்பாதையிலிருந்து, பூமி நாடுகள், எல்லைகள் அல்லது போட்டி நலன்களின் தொகுப்பாகத் தோன்றவில்லை. அது இருளில் தொங்கும் ஒரே ஒரு பிரகாசமான நீலக்கோளமாகத் தெரிகிறது. கண்டங்களைப் பிரிக்கும் எந்தக் கோடுகளும் இல்லை. எந்தக் கொடிகளும் பிரதேசத்தைக் குறிக்கவில்லை. பூமியின் மேற்பரப்பிலிருந்து 250 மைல்கள் உயரத்தில், ஒவ்வொரு மனித மோதலும் திடீரென சிறிதாகத் தோன்றுகிறது — மேலும் ஒவ்வொரு மனித இணைப்பும் தவிர்க்க முடியாததாகத் தெரிகிறது.
காரன் மின்னல் புயல்கள் முழு கண்டங்களிலும் வெடிப்பதைப் பார்த்தார், அரோராக்கள் துருவங்களில் வாழும் திரைச்சீலைகளைப் போல அலைவீசுவதைப் பார்த்தார், நகர விளக்குகள் பூமியின் இரவுப் பக்கத்தில் மென்மையாகப் பிரகாசிப்பதைப் பார்த்தார். அவரை அதிகம் தாக்கியது பூமியின் சக்தி அல்ல — அது அதன் பலவீனம். உயிர் அனைத்தையும் பாதுகாக்கும் வளிமண்டலம் காகிதம் போன்ற மெல்லிய நீல வளையமாகத் தெரிந்தது, கிட்டத்தட்ட தெரியாதது, ஆனால் சுவாசிக்கும், வளரும், உயிர் பிழைக்கும் அனைத்துக்கும் பொறுப்பானது.
அந்தக் காட்சி விண்வெளியிலிருந்து பூமியைப் பார்க்கும் பலரால் அறிவிக்கப்பட்ட “மேலோட்ட விளைவு” (overview effect) எனப்படும் ஆழமான அறிவாற்றல் மாற்றத்தைத் தூண்டியது. அது மனிதகுலம் ஒரே ஒரு மூடிய அமைப்பைப் பகிர்ந்து கொள்கிறது என்பதன் திடீர் உணர்தல். காப்புப் பிரதி இல்லை. தப்பிக்கும் வழி இல்லை. இரண்டாவது வீடு இல்லை.
காரன் மனிதகுலத்தின் முன்னுரிமைகளை கேள்விக்குள்ளாக்கத் தொடங்கினார். பூமியில், பொருளாதார வளர்ச்சி அடிக்கடி இறுதி இலக்காகக் கருதப்படுகிறது. விண்வெளியிலிருந்து, அந்த அடுக்குமுறை சரிந்துவிடுகிறது.
அவர் வாதிடுவது: சரியான வரிசை புவிக்கிரகம் முதலில், சமூகம் இரண்டாவதாக, பொருளாதாரம் கடைசியாக — ஏனெனில் ஆரோக்கியமான கிரகம் இல்லாமல், சமூகமோ பொருளாதாரமோ இருக்க முடியாது.
அவர் பூமியை ஒரு விண்கலத்துடன் அடிக்கடி ஒப்பிடுகிறார். பில்லியன் கணக்கான பயணிகளைக் கொண்ட ஒரு கப்பல், அனைவரும் ஒரே உயிர் ஆதரவு அமைப்புகளைச் சார்ந்திருப்பவர்கள். ஆனால் பலர் பயணிகளாகவே நடந்துகொள்கிறார்கள், பராமரிப்பாளர்களாக அல்ல, விஷயங்கள் இயங்குவதற்கு வேறு யாரோ பொறுப்பு என்று கருதுகிறார்கள்.
சுற்றுப்பாதையிலிருந்து, மாசுபாட்டுக்கு தேசியம் இல்லை. காலநிலை அமைப்புகள் எல்லைகளைப் புறக்கணிக்கின்றன. ஒரு பகுதியில் ஏற்படும் சுற்றுச்சூழல் சேதம் முழு உலகிலும் பரவுகிறது. நாம் பூமியில் இவ்வளவு உறுதியாகப் பாதுகாக்கும் பிரிவுகள் மேலிருந்து வெறுமனே இல்லை.
காரனின் செய்தி இலட்சியவாதமானது அல்ல. அது நடைமுறையானது. மனிதகுலம் பூமியை வரம்பற்ற வளமாகவே தொடர்ந்து நடத்தினால், பகிரப்பட்ட அமைப்பாக அல்லாமல், விளைவுகள் உலகளாவியதாக இருக்கும்.
விண்வெளியிலிருந்து பூமியைப் பார்ப்பது அவரை சிறிதாக உணரச் செய்யவில்லை. அது அவரை பொறுப்புள்ளவராக உணரச் செய்தது.
ஏனெனில் நாம் அனைவரும் பிரபஞ்சத்தில் ஒரே பலவீனமான இயற்கை விண்கலத்தில் (பூமி) பயணிப்பதை நீங்கள் உண்மையாகப் புரிந்துகொண்டால், “நாம் எதிராக அவர்கள்” என்ற கருத்து அமைதியாக மறைந்துவிடும் — அதற்குப் பதிலாக ஒரே ஒரு தவிர்க்க முடியாத உண்மை வரும்:
"நாம்" மட்டுமே உள்ளோம்".
பிகு: என்னைப்பொருத்தவரை எலான் மஸ்க், மார்க், ஜெப் பெசோஸ் போன்றவர்களால் இந்த உலகம் சிதைக்கப்படுமேயொழிய வளமடையாது. பல ஆண்டுகளாகச் சொல்லிவருகிறேன்.. பொறுப்பற்ற இயற்கையின் அருமையுணராத அறிவியல் முன்னேற்றங்கள் மனிதகுலத்தை ஒரு முட்டுச்சந்தில் கொண்டுபோய்விட்டு விடும் என்று. - ஓசை செல்லா
மறுபடியும் பூக்கும் வரை
கவிஞர் தணிகை
நன்றி: ஓசை செல்லா
No comments:
Post a Comment