என் வாழ்வெனும்
பெருந் துயரின்
சிற்றின்ப வித்தில் விளைந்த பேரின்பச் சொத்து
நீ நல் ஆழி முத்து
அழகிய நவமணி
ஆருயிர்த் தங்கப் புதையல்
முடிந்து போகாத வைரச் சுரங்கம்
நான் கட்டி வைத்த காலத்தால் அழியாத கோட்டை
நீ வாழ நான் பாட
விதை கிழிந்து பெரு விருட்சமாக
உனை நீ விதை.
மறுபடியும் பூக்கும் வரை
கவிஞர் தணிகை
தாழ்வான இலக்கு குற்றமே
No comments:
Post a Comment